De vorige editie was een groot succes, dus bij deze deel twee van mijn food ergernissen. Wederom vol onbegrip, absurditeit en regelrechte onzin. In willekeurige volgorde!

5. Geitenyoghurt Moment   Marketing van een product is allemaal leuk en aardig, maar sommige verpakkingen gaan écht helemaal nergens over. Paulien Cornelisse verbaasde zich ook al eens in DWDD over het ‘Geitenyoghurt Moment’ yoghurtpak. Persoonlijk snap ik hier ook helemaal niets van. Geitenyoghurt moment, laat het even op je inwerken. Het maakt een product dat toch al een geitenwollensokkenimago heeft nóg minder aantrekkelijk. Visioenen van aanstellerige types die eens lekker voor hun geitenyoghurt moment gaan zitten. Zo van pfff dat was een lange dag. Kan het nog stommer?

4. Misplaatste verpakkingen   Ook in de categorie stomme marketing, maar dan met betrekking tot mis-informatie. Zo was er laatst heel terecht ophef over een spelt-pizzabodem van de AH waar met koeienletters SPELT op staat, maar waar eigenlijk maar een klein percentage spelt in zit. Totaal misleidend. In deze orde ook verpakkingen met hipsterteksten als ‘Absolutely probably the most tastiest Boerenkool Chips there is’ (ze weten het zelf blijkbaar ook niet helemaal zeker). De smaak hiervan? Als ik vriendin M. mag geloven om van over je nek te gaan. Deze verpakking riep dan ook volledig begrijpelijk de nodige agressie op.

3. Broodjeszaak hygiène   Je zou denken dat mensen die voor hun beroep eten klaarmaken voor anderen, snappen dat je daar bepaalde hygiène regels bij in acht moet nemen. Maar als je er op gaat letten kom je er achter dat het blijkbaar toch heel ingewikkeld is. Geld aanpakken met de plastic handschoentjes die je net hebt aangedaan om een broodje te smeren, dat soort dingen. Verwarring al om. Het verhaal dat de kroon spant? Een vriendin vertelde dat de dame die haar broodje aan het maken was de plakjes ham van de stapel opwipte met haar overmatig lange kunstnagels. The horror! Laat maar zitten dan dat broodje.

2. Gourmetten   In Nederland schijnt het volstrekt normaal te zijn om tijdens feestelijke gebeurtenissen en feestdagen het gourmetstel van zolder te halen. Persoonlijk heb ik dit dus echt nooit begrepen. Je gaat gezellig midden in je huis mini-voedsel in mini-pannetjes bakken. Je hele huis zit onder het vet. Je haar stinkt. Je kleren stinken. Je hebt anderhalf uur zitten prutsen en hebt eigenlijk nog honger. De rauwe kip ligt nietsvermoedend naast de worstjes. Alles, echt alles, bakt aan. En de vetspetters vliegen in het rond. Waarom is dit leuk? Kan iemand het uitleggen?

1. Slechte service   Niet helemaal precies een food ergernis, maar het heeft er wel mee te maken: slechte horeca service. Zo’n hippe tent die er door de absolute A-locatie mee weg kan komen. Te weinig en ongeïnteresseerd personeel en totale chaos bij de bediening. Je kunt wel bij de bar gaan staan en volledig genegeerd worden, maar dat is natuurlijk de verkeerde bar, want nee, je moet naar die andere bar. En dan sta je bij die andere bar en dan zijn er maar twee mensen om een eindeloze stroom aan klanten te bedienen. En dat terwijl ze ook nog cocktails moeten maken. En heb je iets besteld maar komt het niet? Je moet natuurlijk wel zelf in de gaten houden wat er langs komt en dan als een idioot lopen wuiven, de bediening kan er niets aan doen. En de prijzen? Veel te hoog. Vandaag heb ik het weer eens mogen meemaken. Het drankje kwam niet. Ik nu dus ook niet meer.

Deel I nog niet gelezen? Kijk hier voor het eerste deel van de food ergernissen!