Laatst las ik op vice.nl een kort artikel over het powerfood principe van health coach Rens Kroes. De auteur van het stuk probeert voor een paar dagen net zo’n powervrouw te zijn als Rens Kroes. Ik moet eerlijk zeggen dat ik Rens Kroes fantastisch vind en haar site regelmatig check.

Toch moet ik bekennen dat ik de recepten vaak (te) ingewikkeld vind en de boodschappenlijstjes te lang… En dat terwijl ik toch best veel exotische ingrediënten in de kast heb staan. De auteur van het artikel op vice stelt dat ‘Rens wordt betaald om zo te leven. Voor het voetvolk is het inhumaan.’ Hier kan ik me niet bij aansluiten, maar feit is wel dat gezond eten duur is. Vaak zelfs duurder dan ongezond eten. En dat zou natuurlijk niet zo moeten zijn. Het is de kunst om een balans te vinden tussen gezond(er) eten en betaalbaar eten. Dat gezegd hebbende, in een poging om te redden wat er te redden valt, word ik na een korte nacht nog wel eens verleid door de gedachte dat alles goed komt als ik maar spontaan ineens hele gezonde dingen ga eten. En dat is dan wel weer zo’n moment dat ik moerbeibessen aanschaf die ik niet nodig heb of uren lang op het internet aan het grasduinen ben op zoek naar de heilzame werking van het nieuwste superfood item. Vreselijk. Op een helder moment kan ik gelukkig weer inzien dat veel groente eten ook al best wel goed is. En ach, broccoli is tegenwoordig ook een superfood, dus eigenlijk kun je sowieso niks fout doen.

Bekijk ook deze heerlijk ironische en kritische uitzending van de Keuringsdienst van Waarde van 30 oktober over superfood.